مداحي که هيچ. بابا طرف همچين صداش رو عوض ميکنه و هق هق ميکنه که انگار 6 ليتر اشک داره ميريزه در صورتيکه يه قطه اشک هم نميرزه. اين جز تزوير و شيادي چي اسمش هست؟ مداحي چه فايده اي داره؟ يه مشت شعر آميخته به هق هق هاي دروغين.

منبري محترمي که توي سازمان ام الاکاذيب(صدا سيما)مياند وعظ ميکنند که مواعظشون يا بهتره بگيم طرز موعظه گريشون خواب آور هست. بابا اينقدر آداب و اسلوب چيدن براي چي هست؟ يه کم برنامه هاي موعظه گرهاي مسيحي رو نگاه بفرماين تا روش جذب مخاطب يا همون پا منبري بياد دستتون.

واعظين اونها شاد و بشاش و سرزنده. پرجنب و جوش. موعظه همراه با گهگاهي تيکه هايي که مخاطبين چند هزار نفريشون رو ميخوندونه و از کسالت آوري درشون مياره. صحبت کردن پر انرژِي و محکم. گاهي استفاده از موسيقي و رقص و آواز( چه جنايتهايي نه؟)

واعظين بوق حکومت، چمباتمه زده در گوشه اي، ابروان گره کرده، سر تا ته موعظه 1 ساعتيش از اين دنده به اون دنده هم نميشه. سرعت صحبت کردن به گونه اي هست که انگار صحبتهاي ايشون داره با سرعت آهسته پخش ميشه. شيوه صحبت کردن، وارفته و فاقد انرژِي. وسايل جانبي و کمک آموزشي مثل آهنگ و ترانه هم که استغفرالله توبه بلا به دور روم به ديوار