نشده ذيل نوشته هاي دوستان در مورد اردو چيزي بنويسم.
اما لازم ديدم از زحمات و همراهي و صبر شما در طول اردو و قبل از آن تشكر كنم.
عليرغم بعضي دشواري ها در تمام مدت حد اكثر زمان ممكن را براي حضور و همراهي صرف كرديد و بي ادعا تر از همه سايه بزرگواري تان در صحنه هاي مختلف فعاليت ها مشهود بود.
البته به نظر مي رسد ما مثل بسياري موارد ديگر دقت و توجه و حضور ذهن نداشته ايم و تشكر و قدر داني از شما را به جا نياورده ايم.
اميدورم دوستان ديگر به يادشان بيايد و در جبران مافات اقدام كنند.
همچنين از همسر محترمتان كه مسلما در اين ايام سهمي از زحمت را به دوش كشيده و همانطور كه گفتم مشتاقانه منتظر ديدارشان در بين دوستان هستيم، هم بسيار ممنونيم.
پسر دسته گلتان را به خداي حافظ مي سپاريم. انشاء الله در آينده مايه فخر عرصه فرهنگ و انديشه باشد كه از فضايي كه الان در آن تنفس ميكند و خانواده اي كه او را مي پرورد انتظار ديگري نيست.
از اين به بعد بسيار بيش از قبل اميدوار و منتظر همراهي و راهنمايي و حضور شما در جمع خواهران وبلاگ نويس هستيم.
