سلام:
دقيقا منم ياد همسران شهدا افتادم و اينكه هيچ كسي نميتونه حاي خالي اونا رو براشون پر كنه. اون بچه ها با جاي خالي پدر بزرگ ميشن و به منزل بخت ميرن و اون همسر برا هميشه تنها ميمونه.
خدا اجرشون بده و كاش ما اقلا قدري قدر شناس تنهائياشون بوده و بتونيم دركشون كنيم.
يا علي.
چقدر دوست ناديده عزيزي هستين برام. خدا حفظتون كنه.
