سلام خواهرم ....آجركم الله....با خانومم داشتم مطالب قشنگ و دلنشين وبلاگتون رو مي خونديم ....ياد چند سال قبل افتاديم ...البته من فقط يه بار براي مدت طولاني يعني يه ماه رمضون رفتم تبليغ كه خانومم طاقت دوري نياورد و پاشو كرد تو يه كفش كه منم ميام و پنجم رمضون نشده با هم رفيم تبليغ .... بعدش ديگه فهميدم دل اونجور مسافرتهايي رو نداريم ....از اون روز به بعد تصميم گرفتم نهايت روزهايي كه مي رم برا مداحي شهرستانها دو سه روز باشه ....اونهم بازم راه داشته باشه با خانواده مي ريم ...ولي واقعا درك مي كنم حالت خانواده هاي طلبه ها و روحانيون معظم رو ..........ولي درك نمي كنم حال همسر معظم شهدا رو .....هنوز براي فهميدن اين غصه خدا دلي به من و امثال من نداده كه وسعت پذيرش اين حقيقت رو داشته باشه....
اينجاس كه پاي عشق بوجود مي آد و ...ما رايت الا جميلا ...
عشق را هر چند نشناسي خوش است...
عاشقي هم حضرت عباسي خوش است...
قلم تون و قدمتون براي اهل بيت پايدار....
سلام خوندمش جالب بود ممنونم تو بيا اسفراين
من مى خواهم اين جا چيزي بنويسم؛ اما حرفي براي گفتن ندارم.
چقدر محافظه كار شدهام. مي خواستم بگويم اين كلمهها معجزه ميكنند.
همين.
سلام:
دقيقا منم ياد همسران شهدا افتادم و اينكه هيچ كسي نميتونه حاي خالي اونا رو براشون پر كنه. اون بچه ها با جاي خالي پدر بزرگ ميشن و به منزل بخت ميرن و اون همسر برا هميشه تنها ميمونه.
خدا اجرشون بده و كاش ما اقلا قدري قدر شناس تنهائياشون بوده و بتونيم دركشون كنيم.
يا علي.
چقدر دوست ناديده عزيزي هستين برام. خدا حفظتون كنه.
سلام سادات جان
بازم استفاده كردم
به روزمممممممممممممممممممممممممم
خدانگهدار
http://www.shaere.parsiblog.com/
سلام گل بانوي عزيز
معلومه که ايام دوري حاج آقا خيلي بهت سخت مي گذره چون تا حالا چندين بار در موردش نوشتي.
خدا صبرت بده. همين صبر زيباي شما هست که به همسرانتون براي فعاليت هاي تبليغي روحيه ميده.
زنده و سلامت باشيد
سلام زن يعني اين ....شير در خانه و در كوچه و برزن باشد (و در محيط مجازي هم )...
سلام
بند اومده فعلا زبونم از تمثيلهاي واقعي زيبايي كه بكار برديد .
سلام .خوبيد؟به وبلاگ من هم سر بزنيد و كمكم كنيد بهترش كنم
باربارا.پارسي بلاگ.كام البته انگليسيش.
