كاش هميشه به حساب خود رسيدگي كنيم قبل از اينكه به حسابمان رسيدگي كنند...

كاش هميشه به گونه‏اي زندگي كنيم كه گويي قيامت را مقابل چشمانمان مي‏بينيم. با وسواس و پرهيزگاري... نه به گونه‏اي كه هر چه كرديم را به حساب كميل 5 شنبه‏ها و عهد دوباره جمعه‏ها به كوله بار فراموشي بسپاريم...

كاش هميشه به گونه‏اي بنويسيم كه حق حقيقت قلم مقدسمان را به خوبي آويني ادا كرده باشيم...

كاش فقط نقل قول كننده جمله‏هاي زيبايش نباشيم...

كاش روزي آن جرات را بيابيم كه همانند او تمام دست نوشته ها و دلنوشته‏هايمان را در گوني دنيايمان آتش بزنيم...

كاش به گونه‏اي زندگي كنيم كه روزي مولايمان عنوان پيرو سيد شهيدان اهل قلم را به ما بدهد...