عاشقانه

حدودا دو سال پیش، شیرین عبادی برای سخنرانی اومده بود دانشگاه الزهرا، دانشجوها با نثار تخم مرغ گندیده و شعار و این چیزا ازش به گرمی استقبال کردن. اون روز پیش خودم گفتم: درسته شیرین خانوم رفته فرنگ،جوگیر شده و کشف حجاب کرده، درسته با نخست وزیر فرانسه دست داده، درسته خزعبلات زیاد گفته ولی... شاید حقش نبود اینجوری ازش پذیرایی بشه. تا اینکه دیشب از تلویزیون شنیدم مثل اینکه شیرین جون دوباره خواب زده شده و یه چیزایی  بافته. مثلا گفته:
- آمریکا باید تحریمهای شدیدتری رو نسبت به ایران انجام بده (اربابش فقط منتظر دستور ایشون بود)
- ایران نباید نسبت به دستیابیش به انرژی هسته ای بیش از این اصرار کنه (عجب! چرا به فکر دانشمندای خودمون نرسیده بود؟!)
- باید مجامع بین المللی نسبت به انتخابات ایران نظارت داشته باشن (راست میگه، تا مثل لبنان بعد از شمارش آرا زیر کاسه کوزه نظر مردم بزنن و اونی که خودشون میخوان رو سرکار بیارن؛ دموکراسی محض)
- لازم به ذکره همچنان این خانم مدافع حقوق بشر، کوچکترین اشاره ای به فجایع غزه و فلسطین نکرده و با چنگ و دندون جایزه نوبلش رو چسبیده.
پا مطلبی: یکی نیست به این superwoman که شعارهای فمینیستیش گوش فلک رو کر کرده بگه: مگه زنها و دخترای فلسطین و لبنان مونث نیستن که اسمی ازشون نمیبیری؟! باورکن خیلی زیباتر و زنانه تر از من و تو هم هستن. نه. نه. نه. باور نمیکنم، تو ایرانی نیستی ...
عکس: 1- 2-
خبر مرتبط