عاشقانه

به نام خدا
وقتی که همسرم ایام تبلیغ ماه رمضون، محرم و صفر از خونه دور میشه؛ من هم مادرم هم پدر. هم کدبانو هستم و هم نون آور. من طعم تلخ دوری مرد خونواده رو چشیدم. خوب میدونم جای خالی پدر رو برای بچه پر کردن چقدر سخته. خوب میدونم مسئولیت یه خونواده، رو دوش آدم چه سنگینه. حالا که الهی شکر زیر سایه انقلاب هستیم و مردم آزادانه میتونن با خانواده روحانیون رفت و آمد کنن و ... حالا که امکانات خیلی فرق کرده و تهیه خوراک و پوشاک راحت تر شده.
تقویم رو به عقب برمیگردونیم.
وقتی که فرح خانوم تو پنت هاوسش تو اروپا خوش میگذرونده و اشرف تو جزایر شخصیش بوده؛ زمانی که ملکه مادر ژورنال جدیدترین جواهرات فرانسه رو برای سفارش دادن ورق میزده؛ خانم صبور روح الله دوری همسرش رو تحمل میکرده.
وقتی که ولیعهد ( ربع پهلوی) تو زمین تنیس کاخ لندنش مشغول بازی بوده و خواهرش تو شانزلیزه خرید میکرده؛ بچه های روح الله دوری پدرشون رو تحمل میکردن.
وقتی که محمدرضا شبها تا صبح با معشوقه های فرانسویش بوده و مست به رختخواب میرفته و تا ظهر میخوابیده؛ روح الله از این کشور به اون کشور تبعید میشده و رنج دوری از خونواده و وطن رو تحمل میکرده.
...هروقت میرم زیارت شاه عبدالعظیم سری هم به مزار پاک پدر و مادر خانم حضرت امام میزنم و ازشون التماس میکنم دعام کنن. خوش به حالشون به خاطر داشتن همچین دختری.