عاشقانه

گل نرگس!
ترانه هایم را تنها برای تو می سرایم
و حضور لطیف توست که تارهای زخم خورده حنجره ام را التیام می بخشد
"من اگر خارم و گر گل چمن آرایی هست
که از آن دست که او می کشدم می رویم"

گل نرگس!
لحن خوش آوای قلبم گواه صادق وجود حضرت توست
"سحر بلبل حکایت با صبا کرد
که عشق روی گل با ما چه ها کرد"

گل نرگس!
اگر آسمانها و زمین و آنچه در آنهاست و آنچه در بین آنهاست
بندگان خدایند ومطیع امر او
و اگر پس از عاشورای دهه شصت هجری پا بر جا ایستاده اند
و داغ این مصیبت عظمی طومار روزگار را در هم نپیچیده است
شکی نیست که این استقامت تنها به باور حضور و به امید ظهور توست
و گواه صادق ولایت پذیری شان
و اینچنین است که هستیم و حیات داریم
اگر حضرت معبود فرمود:
و ما خلقت الجن و الانس الا لیعبدون
و اگر وجود مبارک حضرت رضا علیه السلام از قول یکتای بی همتا چنین فرمود که:
"کلمة لا اله الا الله حصنی و من دخل حصنی امن من عذابی"
و چنین افاضه فرمود که:
"بشرطها و شروطها و انا من شروطها"
پس حصن حصین کلمه لا اله الا الله به شرط ولایت شما امن است
و می توان یقین نمود که خلقت جن و انس جز در سایه ولایت شما
برای عبودیت حضرت حق نبوده و نیست
که وجود واجب الوجودش فرمود:
"و عزتی و جلالی انی ما خلقت سماء مبنیه و لا ارضا مدحیه
و لا قمرا منیرا و لا شمسا مضیئه و لا فلکا یدور
و لا بحرا یجری و لا فلکا یسری
الا فی محبة هولا الخمسة الذینهم تحت الکسا"
و در جای دیگر چنین:
"الا لاجلکم و محبتکم"

گل نرگس!
سلام بر تو و بر اجداد طاهرینت که حضرت حق در وصف منزلت شما
به عزت و جلال خویش ایراد قسم نموده است
سلام بر تو و بر اجداد طاهرینت.

گل نرگس!
امید و تنها امید است که تلاش را برایمان به ارمغان می آورد،امید ظهورت
اما نه امیدی که برای گشایش درهای فرو بسته ظاهر و باطن زندگی مان باشد،نه!
بلکه امید به حضور علنی وجود مبارکت که آن بزرگترین گشایش است

گل نرگس!
تو خود فرمودی که:
"فاکثروا الدعاء بتعجیل الفرج ،فهذا فرجکم"
ناجوانمردانه است که بخواهیم بیایی تا مرهم زخمهایمان باشی،آری نا جوانمردانه است
ناجوانمردان!
بس نبود این همه سالهای حرمان و جدایی؟! بس نبود؟!
دیگر چه رغبت است که حاجت دیگری بجوییم جز رشحات عطر دل انگیز ظهور در شامه جهان

گل نرگس!
رایحه خوش عدالتت بر مشام جهان و جهانیان وزیدن خواهد گرفت

گل نرگس!
اگر بوی خوش سبب فزونی عقل می گردد و اگر عقل آن چیزی است که در شان آن فرموده اند
"العقل ما عبد به الرحمن"
عقل آن چیزی است که خدای رحمان بوسیله آن عبادت می شود
پس تنها رایحه خوش وجود توست که در روزگار ظهورت
و آن هنگام که دستهایت همچون دستهای پدری مهربان
نوازشگر سر هایی خواهد شد که سجده گاهشان
در پشت مقام امن ولایت تو بوده است،
بر مشام جان خواهد رسید
و عقولمان را به سوی کمال راهگشا خواهی شد
و طنین عبودیت حضرت حق در فضای خلقت پیچیده خواهد شد
و انسان به آن شان و منزلت خواهد رسید که مخاطب این مبارک کلام باشد که:
"انی جاعل فی الارض خلیفة"

گل نرگس!
گامهایت آمدن بهاری نو را نوید می دهند
و آرزومندان را شوق وصال وجود مبارکت زنده می دارد

گل نرگس!
ای بر بلندای عدل علی ایستاده
نظاره ای کن به جان پر امید منتظرانت
چشم در انتهای جاده های انتظار دوخته ایم
و تلاشی جانکاه،مرکب جسممان را یاور روح بارانی مان می کند

گل نرگس!
دیر زمانی ست عهد می بندیم که رایحه وصالت را در فضا بپراکنیم
اما گاه گاهی می شود که سست پیمان شده و دل رئوفت را می آزاریم
اما نه از سر عناد،نه! خدا نکند!
نه از سر عناد،که از روی جهل مرکب و تو در توی اذهان مشوشمان.

گل نرگس!
برکت وجود مبارکت و دعای سرشار از اجابتت
گشایش قلوب مهر خورده مان می شود
و ولایتت که زلال تر از آب است
رهگشای جاده های به بن بست خورده مان.

گل نرگس!
ای ماء مسکوب و ای ظلّ ممدود
و ای باقی و ذخیره حق در زمین او
این آب و سایه و ذخر را  ز ما دریغ.............نمی کنی ،می دانم!
اما ای که قلب نازنینت ظرف مشیت الهی ست
به خواست الهی مدد فرما تا از چاه ظلمانی غفلت به در آئیم
و ما را تشنه محبت خود گردان
تا در جدال با نفس اماره و در اوج حیرت و سرگردانی
تنها ندای جستجوگر شاهراههای نورانی هدایتمان
ذکر" این السبل الواضحة"  باشد
و تنها دست به ریسمان محکم ولایتت بسپاریم.

گل نرگس!
به شوق ظهورت هر صبح و شام در پس هر فریضه نماز
لبهایمان جز به دعای فرج گشوده نمی شود.
گوئیا دل به هیچ نجوای دیگری با رب العالمین رضایت نمی دهد،
الا اینکه درخواست ظهور تو را بنماید
و عاجزانه دستهای تهی از حسناتش را
"بکرة و اصیلا"
به بارگاه کبریائی حضرت حق بلند کند و بخواند:
"الهی عظم البلاء و برح الخفاء و انکشف الغطاء وانقطع الرجاء
و ضاقت الارض و منعت السماء و انت المستعان ......"

ای خدای گل نرگس!
زمین با همه فراخی اش بر ما تنگ می آید
و آسمان با همه وسعتش از اینکه مجال پرواز به جان مشتاقمان بدهد،امتناع می ورزد
و تنها تو یاور مایی،

ای خدای بیت الله الحرام
دوری و غیبت ولی ات را بر ما مپسند
و کعبه را که حصن ولایت امیر المومنین علی علیه السلام است
بار دیگر با قدوم مبارک صاحب الزمان علیه السلام  زینت بخش.
و اینبار جان مشتاقمان را لیاقتی ببخش تا
هنگامیکه در لحظه های سبز نیایش
به دعای
" اللهم عجل لولیک الفرج و العافیة و النصر
واجعلنا من خیر اعوانه و انصاره و شیعته
و المستشهدین بین یدیه"
می خواندت،اجابتش نمایی.

گل نرگس!
"هزار جان گرامی فدای تو"
و صلوات و رحمت و رضوان الهی بر محمد و آل او